Hildegart Rodríguez Carballeira (1914–1933) była hiszpańską intelektualistką, pisarką, działaczką na rzecz reform seksualnych i prodigium swoich czasów. Już od dzieciństwa wyróżniała się niezwykłymi zdolnościami. Jej matka, Aurora Rodríguez Carballeira, celowo wybrała ojca Hildegart, kierując się ideami eugeniki, by stworzyć „idealną kobietę przyszłości”. Hildegart była wychowywana w całkowitej izolacji i pod ścisłą kontrolą matki, która traktowała ją jako projekt ideologiczny (wręcz nazywała ją swoim projektem).
Genialne dziecko i wczesne sukcesy
Hildegart już w wieku dwóch lat nauczyła się czytać, a mając cztery lata – pisać. Jako dziesięciolatka mówiła biegle w czterech językach, a w wieku trzynastu lat rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie Complutense w Madrycie, które ukończyła w wieku siedemnastu lat. Później rozpoczęła studia medyczne, ale jej życie zawodowe skupiało się głównie na pisarstwie i działalności społecznej.
Była autorką 16 książek i ponad 150 artykułów, które publikowała w prestiżowych hiszpańskich gazetach, takich jak El Socialista i La Libertad. W swoich publikacjach koncentrowała się na kwestiach seksualności, praw kobiet i reform społecznych. Przykładowe tytuły jej dzieł to „Profilaktyka antykoncepcyjna: świadome rodzicielstwo” i „Rebelia seksualna młodzieży”, które sprzedały się w tysiącach egzemplarzy, stając się kluczowymi tekstami dla hiszpańskiego ruchu na rzecz reform seksualnych.
Działalność społeczna i wpływ międzynarodowy
Hildegart była aktywistką hiszpańskiej Partii Socjalistycznej (PSOE) oraz członkinią organizacji związanych z równouprawnieniem kobiet, takich jak Lyceum Club Femenino. Współpracowała z europejskimi liderami ruchu seksualnego, w tym Margaret Sanger i Havelockiem Ellisem, który nazwał ją „Czerwoną Dziewicą”. Założyła hiszpański oddział Światowej Ligi na Rzecz Reform Seksualnych, organizacji zajmującej się promocją edukacji seksualnej i praw reprodukcyjnych.
Tragiczny koniec i spuścizna
Relacja Hildegart z matką była złożona i pełna napięć. Aurora była przekonana, że ma pełne prawo do kierowania życiem córki. Kiedy Hildegart zaczęła dążyć do niezależności, Aurora uznała to za zdradę swojego „projektu”. W nocy 9 czerwca 1933 roku Aurora zastrzeliła Hildegart, gdy ta spała. W trakcie procesu Aurora stwierdziła, że „rzeźbiarz, gdy dostrzeże niedoskonałość w swojej pracy, musi ją zniszczyć”.
Aurora została skazana na 26 lat więzienia, ale większość życia spędziła w zakładzie psychiatrycznym, gdzie zmarła w 1955 roku. Śmierć Hildegart w wieku zaledwie 18 lat przerwała jej obiecującą karierę i wpłynęła na debatę o kontroli i roli kobiet w społeczeństwie.
Dziedzictwo Hildegart
Pomimo tragicznego końca, Hildegart pozostaje symbolem walki o prawa kobiet i niezależność intelektualną. Jej pisma wciąż są analizowane przez historyków i feministki, a jej historia inspiruje dzieła literackie i filmowe, w tym „Czerwoną Dziewicę” w reżyserii Pauli Ortiz.
Hildegart była jedną z pierwszych osób w Hiszpanii, które mówiły otwarcie o prawach reprodukcyjnych i potrzebie edukacji seksualnej. Jej prace przypominają, jak ważna jest niezależność i wolność, zarówno osobista, jak i intelektualna.
Dodaj komentarz